Sevgili ebeveynler bugün hep birlikte şapkalarımızı önümüze koyup düşünme vakti. Bugün canımı çok fazla yakan bir konuyu dile getireceğim ve sizlerin de bu konuda düşünmenizi kendi içinizde bunun muhasebesini yapmanızı istiyorum. Kendi çocukluğumuza dönelim isterseniz biraz. Sokaklarda oyun oynayan, sürekli insanlarla iletişim halinde olan, dürüst olmanın matematik başarısından daha kıymetli olan günlere gidelim. Çocuk halimizle yetişkinlerle ve akranlarımızla kurduğumuz iletişimi düşünelim. Sorulan her soruya karşılık verip ardından bizi düşünmeye sevk eden sorularla boğuştuğumuz bir çocukluk geçirdik. Sonra bilinçli ebeveynlik terimi ortaya çıktı birdenbire. Herkes bilinçli ebeveynlik peşinde koşmaya başladı. Bu koşu sırasında göz ardı ettiğimiz çok önemli bir adım vardı.
Bilinçli ebeveynlik nedir?
Bilinçli ebeveynlik; diğer çocukların tableti var benim oğlumun tableti olmazsa kendini kötü hisseder o yüzden çocuğum buna sahip olmalı demek değildir.
Bilinçli ebeveynlik; kızım bütün kurslara gitmeli asla boş vakti olmamalı demek değildir.
Bilinçli ebeveynlik; dürüstlüğü, vicdani değerleri öğretmeden akademik başarı için çocuğu heba etmek demek değildir.
Bilinçli ebeveynlik; çocuğu yarış atı gibi kullanmak demek değildir.
Bilinçli ebeveyn olmak uğruna çocuklarımızı yarıştırır hale geldik. Hem kendi ebeveynliğimizi hem çocuğumuzun başarılarını diğer ailelerle yarıştırdığımızın farkında mısınız?
Çocuklarımızın akademik başarısını önemsemek bizleri bilinçli anne babalar olmaya yaklaştıran bir adımdır. Yalnızca akademik başarıyı önemsemek ve bunu öncelik haline getirmek sizce bilinçli ebeveyn olmak için yeterli midir? Akademik başarıyı sağlayan çocuğumuz bu defa nasılsın sorusuna karşılık olarak siz nasılsınız demeyi bilmeyen, kapısı kapalı olan bir odaya girerken kapıyı çalması gerektiğini düşünmeyen bir çocuk haline geliyor. Çünkü biz sosyal hayatla onu tanıştırmıyoruz. Makine haline getirdiğimiz evlatlarımız; tek amacının ders çalışmak olduğunu, boş vaktini sadece akıllı cihazlar ile değerlendirebileceğini sanıyor.
Sevgili ebeveynler evet bilinçli anne babalar olmalıyız ancak önce bilinçli anne babalığın ne olduğu öğrenmeliyiz. Bilinçli anne baba olma yolunda çocuklarımızın da insan olduğunu unutmamalı ve insanların sosyal varlık olduğunu bilmemiz gerekir. Çocuklarımızın ilk eğitim yuvası kendi evlerimizdir. İlk eğitim yuvası güçlü köklere sahip olursa evlatlarımız her rüzgârda köklerinden ayrılmak zorunda kalmaz. Her öğrendiği ile başka bir tarafa savrulmaz. Kendi ellerimizle savurmayalım onları. Geleceği nasıl görmek istiyorsak geleceğin mimarlarını da öyle yetiştirelim.
Bu okumadan sonra hep birlikte kendimizi sorgulayalım sizler kendinizi bilinçli ebeveynlik kavramının neresinde görüyorsunuz?
